Deli Gömleği Giydirdiler Düşlerime

Deli Gömleği Giydirdiler Düşlerime



Beni anLa(ya)madığım cümLeLerLe vurduLar..
DeLi gömLeği giydirdiLer düşLerime..
Ne söyLesem sıradıŞı ve aykıRı sayıLdı yazıLarımda..
Oysa gittikçe üşüyen ßu dünYada payLaşıLan ateşLer yakMaktı amacım..



Ama deLi gömLeği giydirdiLer düşLerime..





koşarken yırtıLdım işte.. düş/erkendi.. sen yoktun.. şimdi sen varsın.. düşüp gitme gözLerimden.. şizofren mezarLığında ßuLup onarana kadar teL örgüLerin yırttığı oLanca sevinçLerimi..



KaranLık yoLLarın hep ışıksız oLduğunu söyLemediLer ßana..
ßen küçükken söyLeseLerdi
ßüyümezdim zaten..




EvvéL zaman içinde Sağırkén yaLnızLığın ayak sésLériné ßiLmézken ßüyüménin ßu kadar çétin oLduğunu KaLmıştım kısa ßir süré MasaLLar üLkésindé..



Kéndi üLkémin KraLı ßéndim. Yasa koyar yasa ßozardım. Hükmüm géçérdi Hém gündüzé hém gécéyé. Ta ki ßüyüklérim “ßÜYÜDÜN” diyéné kadar.
Sonra kirLéndi toz pémbé gökyüzüm ßéynim ésarét haLkası taktıLar.
Zihin kéLépçém ßéndén daha ßüyük Korkarım kaLacak ta fécré kadar..





Düşté ßitérse.. .. .



Né OLur.. .



..........................



Hoşça kaL Diyémém Sana ..